บทที่ 25 บทที่ 25 คิดถึง

วัสสานฤดูย่างเข้าสู่เหมันต์ ลมหนาวที่พัดผ่านยอดข้าวมากระทบผิว ทำให้คนที่เดินอุดรอยรั่วตามคันนาต้องยิ้มกับตัวเอง หน้าหนาววนกลับมาอีกครั้ง ช่วยยืนยันว่าเวลาไม่ได้หยุดอยู่กับที่ ฤดูทำนามาพร้อมกับน้ำเหนือที่ไหลทะลัก    มาตามลำคลอง ผู้ใหญ่หนุ่มถอนหายใจ ถึงแม้การเฝ้าระวังการวางกระสอบทรายตามแนวคันกั้นน้ำ จ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ